Dijital verileri cam levhalar üzerinde depolamakla görevli bir Microsoft Araştırma projesi olan Project Silica'yı ilk kez duyduğumuzdan bu yana neredeyse dört yıl geçti. O zamanlar Microsoft, Superman'in (1978) bir kopyasını, kabaca bir içecek altlığı büyüklüğündeki bir cam parçası üzerinde başarıyla saklamayı başardı.
Teknoloji o zamandan bu yana önemli ölçüde ilerleyerek artık 7 TB'ye kadar veri depolayabiliyor ve bunu yaklaşık 10.000 yıl boyunca koruyabiliyor. Başka bir deyişle, tek bir cam plaka yaklaşık 3.500 filmi (altı ay boyunca aralıksız izlemeye yetecek kadar) veya yaklaşık 1,75 milyon şarkıyı (yaklaşık 13 yıllık müzik değerinde) depolayabilir.
Microsoft ayrıca projeyi eğlence şirketleri için özel olarak tasarlanmış bir depolama alanı yerine bir bulut depolama çözümü ve aynı zamanda sürdürülebilir bir depolama çözümü olarak yeniden konumlandırıyor.
Manyetik medyanın sınırlı bir kullanım ömrü vardır; bu, belirli sayıda yıl sonra, teyp sürücülerinde depolanan verilerin kalıcı olmasını sağlamak için yeni bir sürücüye kopyalanması gerekeceği anlamına gelir. Bu, uzun vadede pahalıya geliyor ve çevre için de pek iyi değil.
Project Silica ile veriler bir lazer sistemi kullanılarak cama yazılıyor ve vokseller veya 3D pikseller kullanılarak kodlanıyor. Verilerin okunması gerektiğinde, bilgisayar kontrollü, hızlı hareket eden bir mikroskop, bilgileri toplar ve bu bilgiler daha sonra kod çözme için yapay zekaya iletilir.
Cam, manyetik ortamdan çok daha dayanıklıdır ve su, aşırı sıcaklıklar ve hatta yüzey çizikleri gibi çevresel tehlikelere karşı dayanıklıdır. Microsoft, veri çağrıldığında cam panelleri otomatik olarak bulup alabilen yüksek teknolojili bir robot bile geliştirdi; ancak robot, tartılması gereken tamamen yeni bir dizi arıza noktası sunuyor.
Project Silica prime time'a hazır olmadan önce Microsoft'un hâlâ yapması gereken çok iş var. Uzmanlar şirkete, teknolojinin ticari kullanıma hazır hale gelmesi için 3-4 gelişim aşamasına daha ihtiyaç duyulduğunu söylüyor.
